Rondtocht, 2 sluizen (of overdragen); Start-eind Jachthaven Sneekerhof, Bangavaart, Zijltjesloot, Sneekertrekvaart, Houkesloot, Sneekermeer. Ingezonden door: Zeilkanovaarder Koos Winnips
Avontuur en experimenteren op groot water
Sneekermeer en de kanalen; een kanotocht die al een tijd op mijn verlanglijstje staat. Via het achterland naar Sneek en dan over het grotere water van het Sneekermeer terug naar jachthaven Sneekerhof. Helemaal niet gek met westenwind. In de vaarten krijg je wat beschutting van de wind en -als je een zeilkano hebt- hijs je na Sneek het zeil en dobber je lekker terug naar de haven. Misschien niet verstandig, maar met een start tegen de wind in kan je altijd weer omdraaien en.. het verzet de zinnen.
Een afwisselende route: Sneek, Sneekermeer, kanalen en slootjes
Een afwisselende route: Sneek, Sneekermeer, kanalen en slootjes
De tocht is afwisselend met voldoende mogelijkheden voor lunch of koffie. In Sneek zelf, maar ook op het Sneekermeer. Kies je route zodanig dat je wind tegen hebt in de slootjes, en wind mee op het grotere water. Ik kies om de route tegen de wijzers van de klok in te varen. Bij jachthaven Sneekerhof in Terherne kan je de auto kwijt (en er is koffie met gebak, of zelfs een avondmaal).
De makkelijkste start is je kano op de kar te laten, en het eerste stukje te rijden tot aan het eerste sluisje. Aan de rechterkant zit een smalle doorgang waar je parallel aan de sluis te water kunt, dat scheelt een overdraging. Je kunt ook het sluisje invaren en deze zelf bedienen, best leuk om te doen. Op de route zijn twee sluisjes dus je hebt nog een kans.
Na een mooie route door bochtige vaarten (Bangafeart, Zijltjessloot) kom je na een kilometer of vijf bij het volgende sluisje. Door een slootje zonder golven, windkracht 5 in de rug en 6.5 meter zeil op de kano van nog geen 25 kilo, gaat het hard. Tjonge, dat wil best varen!
Zelfbediening door de sluis
Mooie pauzeplek onderweg
Na het sluisje sla je linksaf de Sneekertrekvaart (Zwette) op. Een wat minder interessant stuk op een vrij brede vaart naar Sneek volgt, met redelijk wat motorbootverkeer in de zomer. Als je windkracht 5 op de kop hebt, en niet de verwachte beschutting krijgt is het een stuk interessanter. Het log kruipt terug naar 1 km per uur. Het gaat niet hard maar ik heb de tijd, en probeer het rustig aan te houden. Aan het einde van de vaart staat een huis, en in het midden ergens een boom. De boom “kruipt” als het ware dichterbij dus het huis moet ook wel komen. Aan het eind een bocht naar links. Van daaruit wordt het makkelijker.
Het is wat vreemd om Sneek zo binnen te varen. Vanuit de stilte van het achterland ben je opeens weer middenin een stad. Maar het is mooi. In het park komen de instant noedels uit de zak, gekookt op een zelfgemaakt brandertje. Lekker even rusten en opwarmen. Kopje koffie toe en we gaan weer op pad. Van hieraf wordt het eenvoudiger. Rondkijken in Sneek, en dan met de wind mee de Houkesloot af. Uit de beschutting van Sneek kan het zeil erop, en dan voor de wind terug naar de thuishaven. De Houkesloot loopt lekker. Verbaasde blikken vanaf de langsvarende bootjes. Wat vaart daar nou? Ja.. inderdaad dat is nu een zeilkano. Ze bestaan nog en het komt best goed vooruit ook!
Onder zeil over een golvend Sneekermeer
In een plotseling overtrekkende bui trekt de wind even behoorlijk aan. Gelukkig wordt het snel rustig. Mijn zeil is nu dubbelgereefd, meer reven heb ik niet. Als het te gek wordt kan je, in plaats van dwars over het Sneekermeer heen, via de Goinggarijpster poelen en Terkaplester poelen terug. Dat geeft meer beschutting en doordat je minder grote stukken open water hebt heb je minder hoge golven. Ik kies de route dwars over het Sneekermeer, en dat heb ik geweten. Middenop het meer begint het flink te golven en heb aardig wat moeite om de boot in bedwang te houden.
Deze winter heb ik mijn roer vergroot, zodat deze dieper in het water steekt, dat geeft meer grip. Handig en ik ben er blij mee, het werkt goed. Maar omslaan wil ik liever niet. Ik probeer zo rustig mogelijk aan te doen. Niet te rustig, want hoe harder je gaat, des te minder wind krijg je, je vaart immers met de wind mee en dan is snelheid je vriend. Ik weet dat mijn boot prima aan de wind zeilt, dus als het alsnog te gek wordt draai ik om en vaar ik over de kleinere meertjes terug.
Zeilkanovaarder Koos Winnips in actie
Rustig aan huiswaarts
Een eilandje komt te hulp, ik gijp en kom er netjes achter te liggen. Mast omlaag en alles netjes opbergen binnenin de boot. Stoeltjes netjes neerzetten, controleren of alles vast zit en we gaan weer. De lagerwal moet nog komen en ik ben benieuwd wat voor golven daar staan. Wat een verschil. Zonder zeil en mast is de boot weer een toerboot geworden. Zelfs zonder een peddel in het water is de kans op omslaan nihil. Mijn koers ligt schuin op de golven, en het kost wat moeite om deze schuine koers te varen. De golven en de wind gooien de kont van mijn boot van koers. Na wat experimenteren lukt het en voel ik me een hele ontdekkingsreiziger. Met een prima gevoel speel nog wat rond op de golven. Mijn bootje kan nog heel wat meer hebben.
Na de oversteek van het Prinses Margriet kanaal ga ik de sluis door en sla weer af richting Jachthaven Sneekerhof. Wel op het verkeer letten want er varen hier grote vrachtschepen, en het zicht is niet altijd goed. Volgens mijn studie van het binnenvaart politie reglement mag je door de sluis, maar als je het zekere voor het onzekere wilt nemen ligt er aan de Noordwest kant van het Sneekermeer een klein steigertje (let op er zitten een paar gemene spijkers buitenop de steiger!), daar kan je het water uit, een stukje lopen en je komt weer uit op de Terzoolster Zijlroede bij het sluisje aan het startpunt.
De rust is weergekeerd. De boot gaat uit het water. Een lekker biertje en het laatste restje van de overwegend zonnige dag wacht. In de kuip van onze zeilboot hoor ik de wind. De bomen ruisen en ik denk terug aan de golven op het Sneekermeer. In mijn herinnering staat één bepaalde golf, die mijn bootje oppakte en meenam in een mooie lange surf. Dit gaan we vaker doen!