"Nog meer peddel-plezier na techniek verbetering" - Een waar feit! Nu flink wat jaren verder, Trapper en kajak verkocht, heel wat ervaring, maar nog belangrijker, veel kanovrienden rijker.. Leuk om (terug) te lezen hoe het open kano virus je kan pakken
Na enkele jaren wordt het eindelijk eens tijd om onze Trapper canadees (een tweezitter) eens goed van het stof te ontdoen. Tenslotte hebben we deze open kano indertijd juist aangeschaft om regelmatig fraaie toertochten mee te gaan maken. De laatste jaren varen we niet meer "achter elkaar", maar enthousiast naast elkaar in onze kajaks menige tocht in binnen- en buitenland.
Na ons bezoek aan het Open Kano Treffen in September van dit jaar (voor de lezer: 2008) en het zien van alle "capriolen" die je als solovaarder met een open kano kunt uithalen is mijn interesse dan ook weer gewekt. Met een extra duwtje in de rug van Arij van der Kooij trekken we in het eerste weekend twee maand later met ons vaste ploegje enthousiaste (kajak)vaarders erop uit.
Een mooi kampement en lekker ruim opgezet
Op naar Kanoschool Herbie Bird! om het échte kanovaren te gaan beleven en de vele verschillende kano's, peddels en peddelslagen uit te proberen en onder de knie te krijgen. Enige voorbereiding is wel noodzakelijk, de inmiddels bijna "vastgeroeste" kajakbeugels op het dak van onze auto maken plaats voor de open kano. Met wat passen en meten krijgen we warempel nog één kajak extra mee. Je weet maar nooit.
Vrolijk worden we welkom geheten op het kampeerterrein de Kluft in Ossenzijl en maken snel ons kwartier. Arij inspecteert even de brede Trapper; "Ja, als jij wil solovaren met deze boot dan lijkt het me handig dat je in ieder geval andersom zittend op het voorbankje gaat varen, dat is in ieder geval wat beter voor de trim van je boot" Had ik me nu nóg maar beter voorbereid en het derde bankje al op voorhand gemonteerd.
Dit is pas herfst in de Weerribben
Het weer is heerlijk voor deze tijd van het jaar. Nog niet iedereen is gearriveerd. We besluiten meteen maar een tochtje te gaan maken. Al is het maar om te voelen hoe het is om de steekpeddel weer eens vast te houden. Op ons gemak varen we rustig door de prachtige rietkragen van de Weerribben. Met de laagstaande zon aan het eind van de middag een fantastisch kleurenspel.
Langzaam aan druppelen de deelnemers binnen en het terrein begint te bruisen van activiteit. Tipi's schieten als paddestoelen uit de grond en al snel is het gezelligheid alom. Na het genieten van een stevige pot boerenkool met worst nemen we met ons ploegje de vaargebieden voor onze volgende gezamelijke tochten door.
Verzamelen voor de kennismaking en eerste instructie
's Morgens vroeg uit de veren. Rob van Dijk staat ons al op te wachten. Ieder kiest zijn of haar kano en samen peddelen we de haven uit om ons in de luwte de eerste basispeddelslagen weer eens even goed in te prenten. Al snel kom ik er achter dat afleren moeilijker gaat dan aanleren. Met regelmaat hoor ik Rob mijn naam roepen en is het "hou die hand op de knop!" Tja die zit inderdaad niet voor niets aan een peddel. Op gegeven moment stel ik hem dan ook maar voor mijn hand met ducktape vast te tapen aan de handgreep. Achteraf blij van niet.
Na al dit onderricht wordt het tijd alles maar eens in de praktijk te brengen en een klein tochtje te varen. We steken het kanaal over en net even voorbij de brug waar we "Jurries" invaren vraagt Arij, "wil je eens een échte soloboot proberen?" "Graag, waar gaan we aan de kant?" Nee, gewoon midden op het water overstappen dus...
Lekker stabiel bootje.. daar val je niet uit
"Wat heb jij een stabiele boot" Ja wat wil je, gewoon een tweezitter, dus echt niet zo rank als die kano waar ik op dat moment nog droog inzit. Ik wil Arij nog even iets aangeven en héél verbaasd kijkt hij me aan: "Wat ga jij nou doen??" Als in slow-motion duik ik achterover en lig even later heerlijk te spartelen in het koude water. Had ik al liggen pochen over m'n vest met al die waterdichte zakjes die zo handig zijn, toch rookte ik 's avonds een waterpijp. Tja.., een op maat gesneden instructie hoe val ik uit m'n (in dit geval andermans) kano, maar vooral hoe kom ik er weer in, volgt.
Met gemak trekt Arij de kano over zijn (gelukkig stabiele) boot, kantelt en stapt over. Nu ik nog, knie erover, overkant pakken en daar lig ik met mn snuffer plat op de bodem, drijfnat. Gelukkig draag ik, als of het tevoren gepland is, onder mn kleren een "aquashell" pak, goed voorbereid, dus geen kou. Met de wind in de rug peddel ik snel terug naar het kamp voor droge kleren en een warme bak koffie.
Een mistige ontbijttafel.. Dat belooft veel goeds..
Het blijft een weekend vol improvisatie en plezier. Maaltijdbezorgers die niet komen opdagen, maar snel worden vervangen. Hoewel het even wat moeite kost de juiste tipi te vinden, genieten we een half uurtje later dan gepland van een heerlijke warme maaltijd. Met zijn allen rond het vuur in de grote tipi. En zoals we hier zeggen "Als de kat muist, mauwt ie niet". Het eten smaakt goed, zeker na alle inspanning van de dag. Dat het buiten al snel wat frisser wordt maakt dan ook niemand meer wat uit. Onder het genot van warme koffie of andere opwarmertjes wordt gezellig nagepraat tot laat in de avond.
Wat een soorten peddels.. allemaal hout?
Arij komt al vroeg aankloppen, ik probeer eens goed te kijken, mn bril beslagen? De nevel hangt nog laag over het veld. Vandaag een uitleg over peddels en daarna "staken". "Wat bedoel je, niks doen?" Vol enthousiasme tonen Arij en Rick allerlei types peddels. Van bever- tot otterstaart, knik- en wedstrijdpedels tot vreemdsoortig gekronkelde en eenvoudig instap tourmodellen. Materialen, voor- en nadelen, welke peddel voor welk type boot het best te gebruiken en ga maar door. Blijkbaar kan er úren over doorgepraat worden, aangezien Arij zich, af en toe aangespoort, moet inhouden om in al zijn enthousiasme niet te veel te vertellen. Er staat immers nog meer op het programma.
Om kano-instructeur Rob kom je niet heen
Opnieuw trekken we er op uit om diverse technieken te oefenen. Aan het eind van het programma kom ik dan ook tot de conclusie dat er nog héél wat meer bij komt kijken om onze dubbelzitter als een echte solokano te willen varen. Zeker wat betreft het typisch solo-varen heb ik dit weekend enorm veel nieuwe tips en trucs bijgeleerd. Dat wordt binnenkort snel maar eens wat rustig vaarwater opzoeken om goed te gaan oefenen.
Ook eens zin een (opfris)cursus in een bijzonder gezellige en ontspannen sfeer? Kanoschool Herbie Bird informeert je graag over alle mogelijkheden. Zelfs na jaren blijf je met elkaar leren! 👍 🛶