Ja dat was deze mooie peddel jaren terug eigenlijk best wel. En nog is ie kleurrijk, maar er wordt eigenlijk niet (meer) mee gepeddeld. Vaak gaat ie nog mee op reis in de peddeltas. Voor de show of als reclame-object. Tis gewoon een donders mooie peddel in noten, kersen en abachi.
Nu ik mn gereedschapskist onlangs heb uitgebreid is 't wel 'n mooi object om eerst eens wat mee te freubelen en de nieuwe rondschaaf goed uit te testen. Als eerste maar eens de voelbare aanzetlijnen van de freeslijnen op de steel afschaven. Ook de hals (overgang van steel naar blad) mag wel wat "minder slurpend" dunner en afgeronder, met het water mee naar binnen toe, geschaafd.
In de klem voor een nieuwe Northwood grip
De nieuwe vorm van het blad heb ik al met potlood overgezet. De rondschaaf is gewillig. Een mooie test voordat ik echt met een nieuwe peddel ga beginnen. Op de zijkanten van het blad zet ik het midden uit en trek er gecontroleerd flink wat hout vanaf.. Mooie oefening.
Nu de knop nog afzagen, de steel aan de zijkant vlakken, exta hout en de knopjes terug aanlijmen, drogen, schaven, schuren en een mooie refurbished peddel is klaar om te peddelen. Northwood grip, ronde naar vlak aflopende steel, een fijn smal en dun blad, redelijk veel flex. Van 780 naar 560 gram een stuk minder stijf en prima lichtgewicht fun2paddle 😉
Net als een 'echte' peddelbouwer
ben ik ook op zoek naar de randjes... Hoever kun je gaan, wat maakt eigenlijk een goede peddel? Maar wanneer, zonder ook nog maar eens goed te kijken of te voelen al op voorhand door 'de' peddelbouwer wordt geconcludeerd dat de peddel is 'verkl**t', voel ik me uitgedaagd.
Op Kringelfieber24 geef ik mijn peddels aan een peddelkenner bij uitstek. Bij het tweede model beginnen zijn ogen te glinsteren. Het blad wordt bevoeld. Hals, steel, grip en afwerking volgen. Nog geen direct oordeel, maar de peddel gaat wel mee in de kano. Goed vooruitzicht en een uitgebreide feedback aan het eind van de dag waar ik iets mee kan. 👍